sana öyle bir þiir yazacaðým ki;
onu þiir deðil ben sanacaksýn.
uyuyup kalma/ yarýn sabah erken kalk
komþu evin çatýsýnda aç güvercinler olacak
pencerelerini aç/ doyur onlarý
birinin aðzý benim/ çaresizim
avuçlarýný öpmenin baþka yolu yok/ hak ver
hem söz verdi o güvercin;
dudaklarýma iyi bakacak.
doydular mý?../ ney dinlet ötede duran kumruya
onun sýrtýndaki kara çizgiler benim
yok baþka yolu seni ney çalarken görmenin
ýtrî efendi’den olsun/ aðýr gelse de söz verdi;
alnýmý kýrýþtýrmayacak.
oyalanma sokaða çýk/ ince giyin/ hava sýcak
ýhlamurlar altýndan geç/ çek/ o koku ben’im
hoþ gör/ yok... ruhun düpedüz dik yokuþ;
bedenim yorgun
için/ dýþýn/ saçýn/ baþýn ýhlamur...lar söz verdi
bu þiir kaderden daha güzel kokacak.
þimdi denize doðru yürü diyeceðim/ memleketine
ayýp olacak/ sen... ey bozkýrlarýn efendisi!
maviye deðil/ yeþile deðil/ jaleye buladým
sabah sabah terleyen o tenin þimdi taze yaprak
dur!.. heba etme silkeleyip de/ inan;
söz verdi bedeninde deniz/ dalgalanmayacak.
þu karþýdan gelen genç kýzlara iyi bak
birinin tokasýndaki kelebek çocukluðum
diðerinin annesi sað/ bunlarýn babalarý yok
çok mutlu göründüklerine kanma/ hayat kýsa
ölüm daha mý uzak sandýn/ adýmlarýndaki cesaret
sýrf benim gözlerimde parýldayan aþk.
sana þiir deðil bir ben yazdým/ þiir sandýn
desene þiir deðil yine ben yanacaðým.
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.