YETER
Bu dünyada huzur ararsan gönül,
Ýncitme, incinme, kalp kýrma yeter.
Ýnsanlýk þerefi en büyük ödül,
Bir kýymet bilmeze kaptýrma yeter.
Düþmanýna bile hor gözle bakma,
Terk eyle gýybeti, kendini yakma,
Sakýn tevazuu elden býrakma,
Yolu da doðru tut, saptýrma yeter.
Sen seni ne bildin, eli öyle bil,
Eðerek bükerek kaymasýn bu dil,
Çok alýngan olur, insanoðlu gil,
Kafataslarýný attýrma yeter.
Hallerinden anla, susuz ve açýn,
Ne elini sýký tut, ne döküp saçýn,
Haramdan uzak dur, þüpheden kaçýn,
Kimseye haramý tattýrma yeter.
Ýçin evren kadar sonsuz ve derin,
Onu zan etme ki senin eserin,
En büyük hazinen gönül cevherin,
Uðursuz hýrsýza çarptýrma yeter.
Ecel þarabýný herkes içici,
Sana da gelecek kefen biçici,
Mal mülk mukayyettir gelip geçici,
Nefsine uyup ta taptýrma yeter.
Dostlarýndan biri uðrarsa derde,
Arabul; çaresi, devasý nerde?
Gerekirse eðer, canýný ver de,
Gidip bir soysuza sattýrma yeter.
Yoksullarý gözet, garibe yan çýk,
Ýyilik yapmaktan ne usan, ne býk,
Katý muhannetin duvarýný yýk,
Mihnet acýsýný tattýrma yeter.
Herkesin hakkýný adilce gözet,
Kýlükalý býrak, erdemden söz et,
Anla meramýmý çýkar da özet,
Yaralýya zulüm yaptýrma yeter.
03.10.2010…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.