Takvimin yapraðýndan düþerken hatýralar, Yeri göðü yýktým da duymadýn feryadýmý. Düþlerin sokaðýnda üþürken hatýralar, Yüreðimi yaktým da duymadýn feryadýmý.
Gülün aþkýyla bülbül esirdir vatanýnda, Bir küfür ile der ki; sevdayý satanýnda, Hüzünlü seviþmenin ýþýmayan tanýnda, Þimþek gibi çaktým da duymadýn feryadýmý.
Anýlar girdabýnda tükenince nefesim, Karanlýk bir çýðlýktý göðe yükselen sesim, Ufukta gözükünce karakalem bir resim, Mazimize baktým da duymadýn feryadýmý.
Aþkýn saklambacýnda durmadan oldum ebe, Sevdanýn oyununda ettiler gülüm sobe, Ruhumun sürgünlere gittiði bu göçebe, Bedenimden býktým da duymadýn feryadýmý.
Izdýrap yaðmurunda gökyüzü bulanýrken, Bir zamanlar tenimde ellerin dolanýrken, Ezanlar okunup da son namaz kýlýnýrken, Diþlerimi sýktým da duymadýn feryadýmý.
Çarmýhlara gerdiðin bu aþkýn suçundayken, Yaðmur damlasý gibi parlayan saçýndayken, Düþlerimin sonunda uçurum ucundayken, Gözlerine aktým da duymadýn feryadýmý.
Ýsyanlarým ulaþtý yüce Mevlâ arþýna, Göçmen kuþlar aðladý gönlün yakarýþýna, Hayalleri ökseli derviþ gibi karþýna, Apansýzca çýktým da duymadýn feryadýmý.
Coþkun Mutlu Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun Mutlu (Hüznünşairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.