ne olur býrakma elimi...ölürüm.
nefesim tabuta girer, dualar okunur ardýmdan
beyazlar içinde uðurlarlar sensizliðe,
BÝTTÝ deme...biterim !
geceler karýþýr sonra sabaha,
çeþmelerden raký akar, dünya baþýmda döner
HOÞÇAKAL deme iþte, þehir üstüme çöker
koyma bavuluna taraðýný, makyajýný
odam soluk kalýr, tencereler kararýr, perdeler sararýr
SEVMÝYORUM deme ! tiksinir aynalar suretimden
ihiyarlaþýrým !
DUR BÝ DÝNLE !
GÝTME...
zilime basan olmaz, halimi hatýrýmý merak eden çýkmaz
bedenim küflenir, çürürüm...hayallerim bayatlar, kalbim ekþir
saçlarým aðlar, dilsiz olurum, sesleri iþitmem, gözlerim kör olur
ayaklarým tutmaz, ellerim nasýrlanýr...
yatak yatýrmaz, yorgan ýsýtmaz, ÜÞÜRÜM !
allah aþkýna bir adým daha atma
arkaný dön hele bi bak bana
kimim var senden baþka ?
kim bana ÖMRÜM der sonra
KÝMLE SEVÝÞÝRÝM GECELERÝ
ve kimi öperek uyandýrým
ne olur býrakma elimi, evine dön sevgili
aynalar çok özledi seni….
UÐUR KÖKSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.