f e l e ð i hor gören eski kafam nerede nerede ‘mermer kapý’nýn ardýndaki her zoru alt eden o deli yürek...
ö z e l r u h u m ölmezlik kaygýlarý güderken bir var oluþun alev / alev yanan kor ateþi nerede...
þ i m d i b i l e hava karardý mý / denizin ötesinde hasta kalbim yerinden çýkar o yana gider hâlâ kara bulutlar ayaðýmýn dibinde sen yüreðimde sen baþýmýn üstündesin...
s e v d a n aðýtça kül ve yeli andýrýr içimde çilelerin ’kýzýlca halvet’ koparýr ya sen deðiþtin ya bana olanlar oldu nerede gözlerimle su taþýdýðým sevgili nerede...
g i t yalnýzlýk git yanýmdan. nerede o baþýna nergis çiçekleri ellerine elma çiçekleri yakýþan nerede arkasýnda böyle gözü yaþlý býrakan...
s a n k i mevsimlerin ömrü tükendi kalmadý gönlümde gençlik ateþinden bir eser kýdem aðýr bastý ölümleri uzanýp öpmek içimden geçer...
n i y e b e n i onulmaz bin bir derde saldýn bilerek durdu artýk kendimin muhtarý olsam diyen yürek. nihayet beni de kurban alan güzel buyurdu ’geri dön emri’ ile sordu bir melek hazýr mýsýn ’ermiþ’ diyerek…
Musta ERMÝÞ ’Gül düþün Gül söyle’ 14 ekim 2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa ermiş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.