güneþ gerçeði unutmuþtu o an yüreksiz bir tanrýydý uçaklar ilkin belli belirsiz sisler yükseldi, kehribar hareler geniþlerken gözlerimiz yandý,bedenimiz tutuþtu her yer pusa kesti. hardal kokulu yaðmurlarda baþýboþ hayvan sürüsüydük. derin bir kuyuya düþtük,çýðlýklar kesik büðürtüler ve sessizlik ölülere basýp geçtik yalýn ayak aç sussuz sýnýra doðru... bir tufandý yaþananlar hiç kimseciklerin duymak istemediði etten þerittik çamurlu yollarda gittikçe açýlýyordu yaralarýmýz safran sarýsý gözyaþlarýmýzla birlikte avuçlarýmýza dökülüyordu saçlarýmýz. cehennem dedikleri bu muydu..
Hakan Çavdarcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan çavdarcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.