Çýkmaz sokaklardayým Dar ve soðuk sokaklardayým Gidiyorum gecesi gündüzü karýþýk Sonum yok gidiyorum öylesine gittikçe acým çoðalýyor Susdukça içim kanýyor yine haykýrsam duyan olurmu beni ? Gidiyorum yine o sokaklarda yanýmda sadece hayalin Yürüyorum o ýslak yollarda gözlerimde iki damla yaþ Çýkmaz sokaklardayým anlasana bir yaným sev diyor Öbür yaným Çek git… Uzaksýn bana her þey gibi gökteki yýldýz gibi Yakýnsýn bana nefesim gibi Ama neden sevemiyorum seni ? Çýkmaz sokaklardayým gene Sensizim sensiz… Aydýnlýk oluyordu gözlerin bana Yoluma ýþýk bana umut oluyordu o büyülü gözlerin Artýk yok onlar yoluma ýþýk bana umut yok artýk Gidiyorum o çýkmaz sokaklarda elimde bir demet gül Senin hediyendi o gül… Saklamýþtým özleyince kokladým onlarý Bana seni hatýrlatsýn diye Þimdi onlar bile kokmaz oldu Çýkmaz sokaklardayým Umudum nerdesin ? Yol uzun yürüdükçe tükenir olmuþ bedenim Aslýnda yürümek deðil beni tüketen Sensizlik bitirdi beni… Yüreðim bitirdi beni Hadi ses ver o karanlýkta elimi tut Beni hayata döndür gene umut ol bana Yalan gülüþlerden dolmuþ hayatýma umut ver Doðan güneþe beni söyle olurmu bir umutla doðsun içime Ben her gece yýldýzlara seni söylüyorum bana Umut olsun diye Þimdi Sensizlikmi acýdan beni yoksa Hayatýma umut veren yokluðunmu… Söylesene bana bu sonsuzluk nereye kadar Bu çýkmaz sokaklar nereye kadar Çýkmaz sokaklardayým Bedenim sana hasret Dudaklarým dudaklarýna… Ya kalbin Onun haberi yok söyleyemedim yokluðunu Duymasýn sakýn dayanamaz buna Yine sen sansýn yalnýzlýðýmý yine onu sevsin O çýkmaz sokaklarda… Aydýnlýk ol bana yine þu ýslak yollarda Geceleri yýldýzým ol gökyüzünde Gündüzleri güneþim Gel yarim umudum ol þu çýkmaz sokaklarda… Sosyal Medyada Paylaşın:
KÜBRA EKEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.