SESLENİŞ

Gündüz akan zamana inat,
Bitmez bir türlü gece,
Tek baþýma kalmýþlýðým da,
Gün ýþýmaz, sabahlar olmaz,
Þafak saklanýr karanlýðýn ardýna.

Çizili kalmýþtýr bir resim gibi,
Hafýzamda sevimliliðin,
Ýðneli fýçýlarda gezdirir beni,
Su damlasý, duru güzelliðin.

Tuhaf bir þarkýdýr yalnýzlýðým,
Çabalarým, çabalarým da,
Söyleyemem,
Oysa,
Güftesi sen, bestesi sen,
Mýzrabýnla sineme dokunuversen,
Bütün þarkýlar söylenecek içimden.

Gecenin siyah gücüne direnerek,
Sabahlarýn ak ýþýðýný beklemek,
Ümitlere göðüs açýp,
Sýrtýný güneþe vermek,
Sabýrla beklemek beklemek.

Düþlerimle oynaþ içindeyim yine,
Ýçimde ,
Oturmuþ bekliyor þeytan,
Çýlgýn ve baþkaldýran.

Korku dolu beklentilerdeyim,
Ne zaman geleceksin,
Kulaklarýmda billur sesin,
Sen karþýdan,
Ben odamdan sesleniyoruz,
Neredesin ?
ESEL ARSLAN
2007- ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: