Aşk; Gurur Kırıcı
Yarým kalmýþlar pazarýnda eksik otu satarken
Gördüm seni ilk kez
Yalaným yok ondan önce
Þemailini tasvirle yormamýþtým kendimi
Duyuyordum methini
Can yakan endamýný
Düþlüyordum ama þeklini deðil
Sesinin bana getireceklerini…
Ýstanbul marka terazinle adalet daðýtýr gibiydin
Yerden bitme, belalý müþterilerine
Saçlarýn hayal ettiðimden daha da zifir
Saçlarýn, aldý içine beni…
Rüzgâra kapýlmýþ ellerin vardý oradan oraya savrulan
Maestro gibiydin panayýrýn orta yerinde
Ýçinin yankýsý kurander olmuþ
Bir tek beni deþiyordu
Hem de her yerimden
Ben gözüne ýþýk tutulmuþ tavþan gibi kalakalmýþtým
Duyulmayan bir melodiyle dans eden kalabalýk
‘Nen var kardeþ’ demese ayýkmayacaktým
Bir duvar kalmýþtý aramýzda
Basit, kâgir bir duvar
Oysa halen görünmüyordum sana
Senin eðlenceli dünyana deðemiyordum.
Haklýydýn
Sýradan, sýkýcý, monoton yani herkestim
Fark edilmeyi istemek çok aþaðýlayýcý
Aþkýn tanýmýna eklemeli biri bunu
Aþk; gurur kýrýcý
02.10.10
Nadir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.