MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Anneciğim Demişti
muratcanbolat

Anneciğim Demişti


Kurdun biri acýkýr, dere tepe dolaþýr;
Görür bir körpe ceylan, nasibine ulaþýr!

Ceylan kaya baþýnda, kurt oraya zor çýkar;
Onu indirmek için, türlü yalanlar sýkar…

“Endamýna hayraným, badem gözlüm gül ceren;
Yok benzerin dünyada; sensin gönlüme yaren!”

Kurt, aðzýnda türküyle, ceylana name yapar;
Ceylan kandý kanacak; nerdeyse aklý sapar!

Kurdun planý tutar ceylan artýk aðýnda;
Uzun havaya baþlar; duman Urfa Daðýnda…

Urfa’nýn türküsüyle ceylan kendinden geçer;
Ardýndan da bir bozlak, hem söyler hem de içer!

“Ceylaným düþeceksin; in çabuk beni üzme;
Ben seni gezdiririm, ahu gözlerin süzme!”

“Aþaðýda çayýrlar, boyu aþan otlar var;
Irmakta su bol, temiz, üstünden gamý savar.”

Ceylan sarp kayalardan, tam aþaðý inerken;
Annesinin öðüdü, gelir aklýna derken…

Kurt meraklanýr sorar; “neden inmedin gülüm;
Sensiz yaþayamam ben; bana nimettir ölüm!”

“Anneciðim demiþti kanma elin sözüne;
Ben uyandým hain kurt; kezzap aksýn gözüne!”

Yabancýnýn sözüne sakýn ha kulak asma;
Belki kalleþin teki, takar boynuna tasma!

Murat CANBOLAT

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.