SEN NE BİLECEKSİN ÖLÜMÜN TADINI
aþka susamýþ cellattý gözlerin
gözlerin konuþur susardý dilin
her uzanýþýnda yakar tenimi volkanlar üþüten elin
bu kadar mý susuzdun aþka
bu kadar mý zamansýz olmalýydý geliþin
duramam buralarda
ayaklarým ayrý zamanlara gider yüreðim kalýr sende
duman bastý gözlerimi buðulu bakýþým ondandýr
ondandýr yaðmur sonrasý ebem kuþaðý utancý gülüþlerim
þimdi yaðmurlar ýslatan mevsimler geliyor
üþüsem sarýlýrmýsýn sýcakcýk
severmisin yaðmurlarýmý gene
istesem gelirmisin gece ye inat
gündüze inat sustururmusun güneþi
yine gel aþka susamýþ cellat gözlerinle
yine gel ölüme doymayan aþklarla
ben býraktýðýn çoðrafyada daðlara kar indiririm
saçlarýmda kardelenler üþürken doyamam ölüme
sevme desem kýyamam sevdana kýyamam sana
belki ellerimde ayazlar üþür
belki sana susukun daðlar sunarým yüreðim kadar
kartallar yas tutarken doruðu çýð aðlatan daðlara
ben dað toplarým avuç avuç sana
yüreðim kýrlangýç göçünde kalýr
gözlerim göçmen kuþlarý toplar zamandan
yanaklarýmda yýkanýr utanç kýrmýzýsý mevsimler
dudaðýmda bir tutam deniz ölür senden habersiz
aþka susamýþ cellat gözlerinde kalýr tuzu
bu kadar mý aþka susamýþtýn yar
sen ne bileceksin ölümün tadýný
korkarsan bakma urgana
ben boynumu gönüllü verdim cellata
sen ne bileceksin ölümün iç çeke çeke aðladýðýný
bu kadar mý zamansýz olmalýydý geliþin
bu kadar mý zamansýz olmalýydý ölüþüm
Ben giderken ardýmdan gölzerim düþerdi ayaklarýnýn dibine...
N’olur yine gel ve durdur zamaný
Ve yine gel ölüme doymayan aþklarla
býraktýðýn çoðrafyada daðlara kar indirirm,
ellerinde kardelenler solarken senden haberisiz.
Sus ve dinle ölüm kadar ýssýz sen kadar sensiz,
þehirler aðlardý leyllin koynunda
senden ve benden habersiz...
NÝLÜFER GÜR GÖKDEMÝR
1/EYLÜL/2010
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.