Bir zeytinlik vardý, Denize yakýn. Ortada bir zeytin aðacý, Kalýn mý kalýn.. Her sonbahar yapraklarýný yeþile boyar, Sonra da yemyeþil zeytinler sunardý. O sene bir tuhaftý yaþlý aðacýn dallarý. Griye çalýyordu ince narin yapraklarý. Bir tek zeytin bile vermeden geçti koca kýþ. Ahali þaþkýn bir sükut içinde beklerden Bir gece meydana geldi akla ziyan tuhaf bir iþ Bir bebeðin aðlamasý deldi gecenin sessiziliðini Yaþlý ebe gördü aðacýn nerde meyve verdiðini. Bilge Nine aðýr aðýr inerken Kucaðýnda bir bebekle karþýdaki tepeden. Bakýn dedi, bakýn iþte anlayýn Zeytinler nerdeymiþ bana söyleyin. Yaþlý aðac bu yýl dallarla deðil, Bu güzel bebekle sundu zeytinlerini Aylar döndü yýllar geçti bu olayýn üstünden Zeytin gözlü bu güzel kýz boy pos attý, serpildi. O gözlerde ne aðaçlar devrildi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ugurböcegi-M Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.