Itýr kokulu Mücella teyze Ne iyi komþuydun sen öyle Külüne muhtaçtýk birbirimizin Anne sütü kadar sýcak Bahçende açan renk, renk Kasýmpatýlar kadar huzur doluydu sesin Bir hicazkar beste gibiydin Her usulü bilirdin Yüceydi yüreðin Mahallemizi kuþatacak kadar yüce Herkesin yardýmýna koþar Her gelene kapýný açardýn Fakirlerin hanesine uðrar Para verirdin gizlice Akide þekerleri saklardýn bizim için Iþýltýlý cam kavanozlarda Nane, reyhan kuruturdun Avlusunda ahþap evin Kuþ üzümü gibi gözlerini kýsýnca Baþýmýzý öne eðerdik usulca Kýzman bile þefkat doluydu Çamurlu ayaklarýmýzla basýnca Gýcýr gýcýr silinmiþ ahþap verandana Þimdi ne sen kaldýn, ne de ahþap ev Ne reyhan kokusu kaldý havada ne de ýtýr Zevk vermiyor kimyasal kokulu tutkular Seninle çekip gitti bütün soyut arzular
Sosyal Medyada Paylaşın:
ugurböcegi-M Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.