SENİ UNUTAMAM

Sen öyle ben oldun ki bende.
Seni bir an bile aklýmdan atamam.
Kendimi unutsam bile, seni unutamam.
Gördüm ya senin mütebessim yüzünü.
Her gördüðüm yüzde,
Her tebessümde sen varsýn.
Duydu ya kulaklarým tatlý dilini.
Ýnan her kulakta,
Kulaðýmýn duyduðu her seste
Yemin ederim ki söylenen her sözde sen varsýn.
Tokalaþmak için uzatýlan her elde,
Kokladýðým her gülde,
Sen varsýn inan her dudakta ve dilde.
Hayattan aldýðým her hazda.
Ömrümün geçtiði; kýþta, baharda, yazda.
Yakardýðým niyazda, kýldýðým namazda.
Sen varsýn her tür iþve ve nazda.
Sen, sen varsýn dinlediðim sazda,
Hatta sazlardaki her telde sen varsýn.
Ne zaman sýzlarsa direði burnumun,
Hicrandýr bil ki tek sebep.
Nefes aldýðým sürece sensin düþündüðüm hep.
Sen, sen öyle ben oldun ki bende.
Seni bir an bile aklýmdan atamam.
Kendimi unutsam bile, seni unutamam.

Sanmam doðmamýþtýr güneþ,
Senden güzel birinin üstüne.
Görmemiþtir hiçbir göz senden güzeli.
Sen, sensin inan kâinatýn en özeli…
Bilirim kavuþsa da daðlara daðlar.
Ben sana kavuþamam.
Þöyle bir bakarým tarihteki aþklara…
Hep hasret var, elem var…
Zira kavuþmak MAHÞERDE DÝYEN KALEM VAR.
Kavuþamamak sondur demek ki her aþka.
Ben, evet ben;
Kavuþunca bitecek sevdayý istemiyorum.
Onun için tutsak yaþamam gerek aþka.
Bende ben olan senin için söyle,
Söyle ne düþünürüm baþka.
Evet,
Sen öyle ben oldun ki bende.
Seni bir an bile aklýmdan atamam.
Kendimi unutsam bile seni unutamam.


Mustafa EROL
Sosyal Medyada Paylaşın: