Çığlığımla Boyadım Sessizliğini Acıya

saçlarýnda kýrpýþan gün aðarýnca umudumda
kýrýlganlaþýr sayrýlýklarým daha da
kuru kýþ soðuðu caddeli
aðaçsýz kuþ yalnýzlýðý þefkat görmemiþçesine
içimde göðerince tuz basýlmýþlýðýyla yaralarýmýn
kuþsuz aðaçlar kadar fakirleþir yok olmak duygusu
akþamlarý anlamam anlatamam
çýðlýðýmla boyadým sessizliðini acýya
yýldýzlar çakýldýðý yerden dökülsün diye
ayak uçlarýnýn kahrýna
üzülme
üzüldüðün boþluðumu akþamýn loþluðuyla
oynatmam...
boyadým sessizliðini çýðlýðýmla acýya

eti olgun bir pýrtýydý sevgi
gri ýslaklýðýyla yaðmur daðlarken
aklarýný
yasaklarýný
ve ölüm çadýr kurarken zamanýn orta yerine
ömrümü yetim býrakma
bana sonsuzluðun ötesinden
bakýþlarýnla ayrýlýða dargýn haberler getir
taþ taþ üstüne kalmasýn umutsuzluktan yana...
yeniden baþlamanýn gönenciyle tutuþunca akþam
karanlýk mütevazice kabullenir aklarýný
yasaklarýný
çýðlýðýmla acýya boyadýðým sessizliðin
evimin direði olur ilk defa bir gece vakti

zaman yetmeyince düþünmeye güzelliðini
sollarým tüm saniyeleri çarpmadan azraile
yeter ki sen
sen ol yollarýmýn ucunda..
gelmek sen varken gelmektir
gitmek sana gitmekse gitmek
acýya sessizliðini çýðlýðýmla boyadým
umrumda deðil hiçbir ormaný baþka hiçbir sesin
sesine sýðýnmak istiyorum
beni ülkesiz býrakma
baðýmsýzlýðý ol mutsuzluklarýmýn
kuþatýlmamýþ hüzünlerle yýkansýn yüzüm
ve gülüþüme pusu kuran uzaklýðýný aþarak
öpeceðim uykunu uykunda
bütün önceliklerim sende
sensizliðimden öp beni
seviyorum yaðmurumu seviþini...


Kaðan Ýþçen

Sosyal Medyada Paylaşın: