vahþi hayat aþýsýz sürgünde ayrýk otlarý kadar tehlikeli ve çarpýk umut piyasada vurgun kömüre nohuta satýlýk
sivil diktadýr bu gelen apoletsiz aþikarsýz saklý ve gizli gündemiyle amansýz yaðmalar vataný
bir baþka sevdadýr benimkisi son söz henüz söylenmemiþtir kim demiþ herkes kendinin efendisi bunun aslý astarý sahtekarlýk umut yenik düþmüþ zamana yeþil karta satýlýk
artýk aklýmý bilincimi yitirmeden adým adým bir turna özlemiyle kanat açarým yýldýzlar gökyüzünde parlarken ýþýl ýþýl bir meteor hýzýyla düþüp habire yanar yanarým
hangi ekmeðe saldýrsam taþ hangi vurgunla yok olurum bilinmez öyle bir ben var ki içimde alýn yazýmdaki yazgý çaðlar boyunca silinmez
þimdi o servetli þehirlerin vahþi rüzgarýyla savrulurken taþýnan suretimle gün be gün kayýp her çocuðumla aðlar her yiten umutla ölür ölürüm
ah gülüm ben en son metal bir sabaha kalktýðýmda arkamdan yediðim ucu zehirli bir dost hançeriyle ölmüþtüm.
29 .09.2010 Mönchengladbach.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan toraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.