Bu gece yine bunalýmlý saatlerimi yaþiyorum içimde dalga , dalga kabarýyor yokluðun duygularým mahküm sensiz çýðlýk çýðlýða hislerim gözlerimde an be an biçimlenirken ölüm yokluðunun kurþunlariyla kan gölüne dönmüþ yüreðim içime sýðmýyor aðlýyorum sensiz sensiz aðlýyorum vefasýz.
MEHMET ÖZTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
parkbeni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.