boşluklar, çaresizlikler
haykýrýrdým gençliðimde kýzardým
herþeyi ben bilirim, ben kurtarýrým
sanýrdým,
öyle geçtin ki hayat dalganý benle
onunda zamaný geldi þimdi.
hiçbir þey benim elimde deðilmiþ
hiçbir þey benim istediðim gibi gitmezmiþ
hayaller hayalde kalýrmýþ, meðer
gerçek, yaradan isterse yaþarmýþým
boþluktayým be arkadaþ
bu bekleyiþ, bu durgunluk sýktý
çaresizlik bu,
elinde herþeyin var ama
birþeyler yapamamak
ölümü beklersinya, hayat bekleyiþi de böyleymiþ
uykularým kaçtý, düþünmekten yoruldum
çaresizlik beni öldürüyor, hastayým desem
deðilim,
aslýna bakarsan hiçbir þeyim.
hýh adým insan, o kadarcýk
yaradan elimden aldý herþeyi
gülmek, aðlamak yalanmýþ,
herþey yalan,
bu boþluk, bu çaresizlik...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.