diyar gezintilerinden býkmýþta oturmuþ körfezde balýk tutan baba ve kýz nehirdi sanki akýp giden yaþam ekmekler sarýldý kefaller için suyundan içtim taze gittim yine doldurdum çeþmeden rüzgar yoktu hava pýrýl pýrýl sahilde bir þey buldu kasketli adam sonra bir polis otosu geldi gittiler motosikletli gençler doldu mekana iki cýgara içtik henüz balýk yoktu telaþlý kalabalýk gidip geliyor karabataklar geçti sürü halinde baba dedi yüzmeyi öðretiyor yeni yavrulara güneþ batmadan ayrýldým aðaçlar dansediyordu tüm mütevekkil deniz kum ve gemiler beton yýðýnlarý içinde bulabildiðim masumiyet taþýmýþtý beni kendine içimden dýþa doðru nuh da dedim peygamberde elveda dýþýmdan içime akan mazi
CENGÝZ ZORLUOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Zorluoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.