Emperyal Kahvesi’nde çantamý unuttum içinde birkaç þiirim çakým çakmaðým camel sigaram deniz kokum vardý Emperyal Kahvesi yokluðuma tanýk aslýnda Emperyal Kahvesi yoktu ben de yoktum
Bahçesinde oturdum fýskýyeli havuzunu seyrettim garson gazeteleri getirdi suya boca ettim sahibi geldi bu gazeteler neden burda dedi, Emperyal Kahvesi’nde ben yoktum sahibide yoktu zaten
Gözüme güneþ gözlüðüm battý mahallenin kedisi paçama bastý Emperyal Kahvesi soðuktu ertesi gün ben gazlý sobamý getirdim Emperyal Kahvesi yoktu aslýnda ben de yoktum
Emperyal Kahvesi ayakta uyuyanlarýn mekaný orda yanlýzlar barýnamaz garsonlarý papyon takar seni blue jean’le içeri almaz o gün üstümde takým elbise gibi blue jeaným yoktu ve yumurta topuk ayakkabýlarým karnýmda toktu çay içmeye gittim ne anladýn dedi kapýdaki dilenci bana da anlat Emperyal Kahvesi yoktu ne de kapýda dilenci
Emperyal Kahvesi ayrlanlarýn kadeh sesi yüzüm alýþtý karanlýða beni alýp Ýstasyon’a götürdü Gebze Garý’nda öylesine baktým boyumdan büyük aðaçlara sinemaya gittim o gün hayatýmdan býktým Emperyal Kahvesi diye bir yer yoktuama ben eminim kuzeye bakan kapýsýndan dilenciye 50 kuruþ vererek aðzýmda sönmüþ cýgaram çýktým bir daha gitmedim zaten Emperyal Kahvesi yoktu ben de yoktum.
CENGÝZ ZORLUOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Zorluoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.