merdiven

agýr aksak düþürken omuzlarýmdan aþk
ben,idamýný bekleyen güvercinin son nefeslerinde
okuyorum en derin dualarýmý karanlýga
sen,ferfecir bir gecenin ayazýnda çýkarken
merdiven kokusu yalnýzlýða
en mai rüyalar hüzün kokuyordu hala

kýrýk bir masanýn iki ayaklý yüreginde tutundum sana
tüm tablolarý yeþile boyadým
tüm romanlarýn ilk kelimerine seni yazdým
sana þiirle geldim
gecelrim gündüze uzakkken
ben tüm kalemlerimi sana döktüm

safran sarýsý saçlarýnýn esmerliðinde býraktým
kýrmýzýya dönüþmüþ gözyaþlarýmý
deniz kýzý endamýnda o ülfet bakýþlarýna gömdüm bedenimi
oy... diliþinas zamanlarýmýn küskün ebrulisi
hangi ilmegi gecirsem boynuma ölüm sen kokuyor
ve bir eylül daha bitiyor ikliminde

siyah beyaz çervesiz bir forograf þimdi zamansýz
aynadan yansýyan eski bir gülümse
ahþap merdivende býraktýgýn yaþanmýþlýklar
ve ey be sevgili çek perdelerimi öyle git gideceksen

S.B/EYLÜL/2010
Sosyal Medyada Paylaşın: