Gazabýn gazeli midir bu , yaðmur yaþa bulanýr
Gamzenin kör kuyularýnda , varlýk yok’a ulanýr
Harmanlar rüzgârýn nefesi, maziden sýzanlarý
Hýrçýn sesiyle anýmsatýr, cana kastlý zanlarý
Hüzünün saba makamýnda, çýnlatýr yeri göðü
Karanlýða ýþýk çakýnca, küçültür en büyüðü
Kor güneþ sýcaðýyla deðil, zemheriyle piþer can
Nefis perver tüm gönüllerde , tüter erk duman duman
Acý kesiðinde döllenir, umut hýncý mihengi
Filizkýranlara gölgedir, dirençli yaþam dengi
Ecirle eðilen baþlarda, tefekkür kandili var
Yanar durur matemden yaðý, ýþýðý ruhu sarar
Þükran AY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.