İLK ŞİİRLER

(2001-2004)


SERKAN ENGÝN



Yüreðinin Güverte Yolcusu

baþýmýn demirbaþ belasý, kýdemli derdim
gözünü kýrpmadan beni Aþk’tan aforoz ettin

þimdi güverte yolcusuyum yüreðinin
yani hem gemide hem dýþýnda geminin
boynum her dilde italik yazýlýyor
ama direniþte yüreðim

ellerim iki deli aygýr
koþar dururdu teninin bozkýrlarýnda
döver dururdu aðzýmýn kumsalýný
baðrýndaki çifte gürbüz dalga
ve bana mutluluðun baþkentidir hâlâ
sýnýr dýþý edildiðim yüreðin

Serkan Engin

Düþlük Dergisi
Kasým-Aralýk 2001


***


Mütevazi Kýrmýzý

karanfil kýrmýzýnýn en mütevazi hali
oysa sen gül’e meyillisin
ben kurþunkalemle çiziyorum hayatýn altýný
sen dolmakalem peþindesin

geri ver misketlerimi ve bez bebeklerini geri al
küstüm iþte oynamýyorum repliðim burda bitti
yan yana bir yalnýzlýktý bizimkisi
çünkü sen gül’e meyillisin
oysa karanfil kýrmýzýnýn en mütevazi hali

Serkan Engin

Aðýr Ol Bay Düzyazý
Sayý 7 Ocak-Þubat 2002


***


Iskaladýklarýmýn Toplamý

bak yârim gelen gene
baharmýþ hiç kapýyý çalmadan
gene istila ediyor park ve bahçeler
müdürlüðünü sevgililer
ve abiler gene koruma derdinde
kýta sahanlýðýný kýz kardeþlerinin

bulutlar el þakasý yapýyor damlara
sen yaðmur diyorsun
keyifle poker oynuyor
kargalar dallarýnda çýnarlarýn, bilmiyorsun

seni görünce dili tutuluyor çakmaðýmýn
kol saatim kolumu unutuyor
titriyor ilk sakal týraþýmý
olurkenki gibi ellerim, usulca
okþarken baþýndan aþaðý dökülen þelaleyi

ýskaladýðým kýzlar geçiyor
yüreðimim önünden boyunlarý bükük
ve hayatým toplamýdýr ýskaladýklarýmýn

( yahu ben bu yaþa ne zaman geldim
aslýnda on sekizimde inecektim)

bayat simit tadýnda bi’ þey
sensizken yaþamak
ve hediyelik eþya
dükkanlarýnda ucuz romantizm

ey daha demlenmeden yüreðimi
erken açtýðým yarim
Aþk beni kendime tamamlýyor
seni bana tamamlýyor Aþk
adýný kenara çektiðimde adýmýn yanýndan
geriye kocaman bir yalnýzlýk kalýyor

sen bir papatya tarlasý
gibi örtündüðünde üstüme
en iþlek caddesidir yüzümün aðzým
bir dað kaplaný gibi dolaþýr
tepecik ve vadilerinde gövdenin

serbest stilde yüzüyorum
engin denizlerinde teninin
oysa ben lisedeyken, heceleyerek
öpüþürdüm kýzlarla, en fazla
grekoromen seviþirdik, bizim ev
boþken, misafirliðe gittiðinde annem

þimdi bir karýnca kolonisiyim
masmavi bir tulum giydirip yüreðime
avuçlarýmda bir savaþ madalyasý
gibi taþýdýðým nasýrlarýmla birlikte

yarim biz seninle çoktan seçmeli
bir hayatýn emek þýkkýyýz
kamulaþtýrýlmýþ kaygýlarýmýzla beraber
devrim desenli dünyayý
kucaklayan eldivenlerimiz

evlenme özürlü ve sevdalý iþsiz
çocuklar geçiyor en geniþ
meydanýndan yüreðimin, koro halinde
sövüyorlar kapitalizme detone olmaksýzýn

zaten herkes teðet geçti yüreðime
kimse demir atmadý
küçük bir yol kenarý lokantasýyým
hep gitmeye yazgýlý konuklarým

bari sen gitme

Serkan Engin

Varlýk Þubat 2002



***


Umudun Kýzýl Konçertosu

hayatým hard rock senfonisi
koro þefi ölümün kronik kelebekleri
ki karaþýn baþtan aþaðý ve sisli...
oysa ben kadife bir gitar konçertosu
gibi geçsin isterdim gençliðim

kalbim ki gizli gerillasý yalnýzlýðýn
kime kan(a)sam hep yarý yoldayým
ellerimde aniden solan zaman’ýn zambaklarý
ezbere çizerim elbet hayal kýrýklýðýnýn haritasýný

kaldýrýmlara ceket giydirmek kadar zor
bazen katlanmak bu hayata
ama hiç mi nilüfer yetiþmez bataklýklarda

býrak geçerse geçsin, aklýnýn
en yumuþak kýyýsýndan tatlý intihar
sen yine de çevir kalbini
umudun mavi kuþlarýna
bir yezidi döner gibi
yüzünü güneþe

Serkan Engin

Varlýk Þubat 2003


***


Blues ve Bülbüller

yine sabah çarpýyor yüzüme ve bahar
kanat çýrpýyor damarlarýmýn içinde
bugün de B Rh pozitif
kanýyorum yeni güne, azar azar
intihar süsü verdiðim
sakal týraþýmla birlikte

bahçelerde blues söylüyor bülbüller
ve laleler horon tepiyor, birbirine
karýþarak yapraklarýndaki þebnemler
penceremden içeri papatyalar atlýyor
ki baharýn önsözüdür papatyalar

top oynuyor düþ çayýrlarýnda
hergele serçelerle saksý kaçkýný sardunyalar
barok bir barak okuyor dam üstünde saksaðan
nasýl kýyar da vururum beline kazmayý

bugün havalandýrýyorum bütün heveslerimi
kurumuþ kederler dökülüyor kalbimden
seneye de görebileyim diye
iki numara büyük alýnmýþ
düþlerle geçen çocukluðumla çarpýþýyorum
bahar’ýn köþesini döndüðümde

bugün ya bir imlâ hatasý
var kalbimin seyir defterinde
kýrýldý ya da tekerleði
kederin kara faytonunun
üstüme üstüme gelirken

Serkan Engin
2002 (þiirin yazým yýlý)

Bireylikler
Sayý 5 Kasým-Aralýk 2005
(þiirin yayýmlanma tarihi)




Sosyal Medyada Paylaşın: