Güneþ çekip çýkardý yýldýzlý yazmasýný
Ýpekten þal baðladý denizlerin renginden.
Ak bulutla doldurdu asumanýn tasýný
Çýlgýn þarkýlar çaldý dalganýn ahenginden.
Demek gece sonunda yine sabah olacak
Aydýnlýða çýkmazsam bana günah olacak.
Yavrusu cývýldýyor dal üstünde yuvada
Annenin gagasýndan nimetini beklerken
Sevinçle raks ediyor diðerleri havada
Sabah yeli umudu gönüllere eklerken.
Peki benim nasibim ne için bu kadar az?
Dua etsem yalvarsam gelir mi avaz avaz?
Karla boranla geçti dondurdu ilkbaharým
Bulutlar aðlamadý yazýn kurudu tarla
Hazan dedim güz dedim söndü içimde harým
Yine de pes etmedim direndim hep vakarla.
Sonu görüyor gözüm karakýþ yaklaþýyor
Avucumdan ayrýldý umut uzaklaþýyor.
Ne olursun Allah’ým ters çevir mevsimleri
Son kýþý atlayayým dallarým çiçek açsýn
Yaþamak istiyorum sararan resimleri
Bu garip kulun biraz arza mutluluk saçsýn.
Bilirim ki yaparsýn muktedirsin her þeye
Bu bahtýmý sen güldür muhtaç etme kimseye.
Afet Kýrat
Doðan Bilge kardeþime teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM