Şebnemler Kurutuyorum Vedalara

Temmuz’dan taþýyorum bahar yeþilini eylül’e
Hesapsýz kitapsýz borçlanýrken yine zamana
Soluk yapraklý ormanlarý omuzladým gidiyorum
Bulanýk güneþ üstümde aðlýyor
Umrumda deðil sanki hiç bir þey


Yüküm aðýr iki büklüm yola girdim
Ýklimleri tehdit aklýmda,yaydan çýkmýþ ok gibi fýrlýyorum
Boynumda canlý þebnemler kurutuyorum vedalara
Bohem bakýþlar çakýyorum ihtiyar aynalara
Ki haþmetli bir duruþ suretimde
Aksimden bir canavar büyütüyorum


Aymazlýðýmdan aðlaþýyor ellerim
Gönüllü illegalliðimden açlýðýmý besliyorum
Geçmiþin korkusu peþimde
Sýnýrsýz sahralarda tam onikiden vuruluyorum


Bir kadýn gözünden düþen ýþýkla
Sabah yýldýzlarýný yýkayýp doyuruyorum yine
Güz dallarý sepetimden sarkarken
Sürünen sevdalarýn yüzüne çalýyorum sessizce
Ýniyorum çýkýyorum yürüyorum delice


Yüzümde eylülden aþýrdýðým solgun maske
Çehresi deðiþiyor ruhumun,bu neyin nesi
An be an koyulaþan karanlýklarda can çekiþiyor þafaklar ötesi
Dudaklarým bin yemine mühürlü
Yollarýn,yýllarýn sonuna koþuyorum


Derinleþen yollarýmda eriþilmez duraklar
Kendi kýyametime kendimi heba ediyorum sanki
Bir ölümün soðuk yüzüne davetkar yazgým
Ne kadarda özlüyorum þimdi
Giden ben deðildim sanki


Benzeri kalmamýþ göçebe tutkular mý bunlar
Yabancýsý deðilse bu masal,bu daðýn önemi ne
Nerelere varmýþýz niye varmýþýz bilmeden
Çileler ülkesine yorgun argýn yolculuklara
Kudurmuþ bir öfkemiydi bendeki,
Oysa...
Oyuncak taþýmalýydým kimsesiz çocuklara...





Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın: