Yoksun Sen -2-

noktasý unutulan bir cümlenin
patlamaya hazýr sabýrsýz ünlemiyim
sevgiye t/uzak sayýlan adýný vurgunlarda ele vermiyor dilim
kokunu üzerimden ýpýslak boþaltýp sürgün geceye
askýya alýnan yarýnlarýn mutlu oluþuna inat
alýp baþýmý gidiyorum yüreðimden seni büzüþtürüp atarak
çektiðim her nefeste dudaklarýnýn mührünü basarak
paslý kilidini son kez açýyorum tükenen sözlerimin



-nereye uçarsam uçayým dallarý kýrýlýyor sevgimin-
-nereye konarsam konayým nakaratý bozuk çalýyor ezgimin-



o gün...o saat...o dakika...
sen de vardýn yanýmda...



hani nazlý bir gelincik tarlasýydý
avurtlarýmýzda açan kýrmýzýnýn rengi
þaraplý gecelerin sarhoþ ayaklarýnda
mayhoþ uyanýrdýk serseri kýlýklý sabahlara
ne vakit öpücükleri konulsa sevdamýzýn
nar gibi kesilirdi yanaklarýmýz
ne vakit gülücükleri tutulsa bakýþlarýmýzýn
kepenklerini indirirdi dudaklarýmýz




açýlýverirdi sonra yemini bozulan cilveli eteðimiz
aþk desen mayasý hiç tutmayan aldatmacaydý
yolu ayrýlýk da olsa diyetini öderdik bile bile
yokuþa sürecek de olsa nabzýmýzý yoklardýk seve seve




-nasýl seçersem seçeyim harfleri çürük çýkýyor kelimelerin-
-nasýl örtersem örteyim yüreði d/üþüyor terketmelerin-



sen yoksun þimdi...



günler aylara hatýralarýn geçit törenini hazýrlarken
dakikalar da saniyelerin kiralýk katili olurken
yargýsýz infazlarý iþleniyor cinnetimde yatýya kalan öfkelerin
dilimin ucunda ters düz asýlan yüzlerce seni seviyorum’un
çýplak oluþuna hiç aldýrmadan
tek tek kurþuna diziyorum aklýmý ç/alan senli günleri



-nereye haykýrýrsam haykýrayým içime yankýlanýyor hüzün-
-nereye bakarsam bakayým kirpiklerimden asýlýyor yüzün-



sen yoksun yine...


kimliði k/ayýp þehirleri zulamda ateþe verirken ellerim
yoldan geçen çelimsiz bir adamý suç ortaðý yapýyor gözlerim
kuþlar sýlaya haber uçurup umudumu kanatlarýna alýrken
öte yandan kýnasý yakýlýyor avuçlarýma vurulan güvercinlerin



-nereye gidersem gideyim baþýmýn belasýdýr yalnýzlýk-
-nereye dönersem döneyim aþkýmýn selasýdýr ayrýlýk-



ve sen yoksun hâlâ...


bugünler dünleri kýskacýnda sýkýþtýrýp dize getirirken köþede
yarýnlara alkýþ tutup bayram yerine çevirirler ertelenen düþlerini
palyaço yarýnlar s/özünden dönüp eline þeker tutuþtururken dünlerin
ömrü böylece düzenbaz olmakla geçer bugünlerin



her gün dudaðýmda
aðýdýný yakan baþka bir hüzün
hatýran olsun senden bana
yýrtmacý sonuna kadar açýlmýþ bu þiir
tezkeresi hep uzatýlmýþ bu hasret
varsýn diri diri koysun beni topraða
tut ki ki karlý yüreðim
yokluðunda þu daðlara emanet



Meral Gül


Sosyal Medyada Paylaşın: