AŞKLA ZEHİR
Sanma ki, yeni tanýyorum ben seni.
Bezm-i Elest’ten aþinayým sana ben.
Duymasam da Bezm-i Elest’te sesini.
Olmadýðýndandýr bil ki can, orda ten.
Kaynaþýrken orda kullar, güruh güruh.
Yüz yüze geldi ruhunla, bendeki ruh.
Oradaydý Hazreti Âdem ve de Nuh.
Tüm insin içindeyken, gördüm seni ben.
Nedendir bilmem, sendeki suskun hüzün.
Hüznüne inat eder, coþkundur özün.
Sevdaya kapalý der, yalandýr sözün.
Oysaki nemlenir gözün, bir þiirden.
Melekler gibi, liyakatlisin nura.
Hayalin bile, yeterlidir onura.
Sana sevda, inan benzese de nara.
Ben bal toplarým bil ki, aþkla zehirden.
Mustafa Erol
Manavgat/Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.