Günebakan Mezarlığı,,

Günebakan mezarlýðýn dolandým,
Ne atalar, ne ecdatlar var orda,
Eskilerin ismin, gördüm de andým,
Ne bir haber, ne de selam var orda.

Selam verdim, ehli gubur halkýna,
Kur’an ile baþladým ben, telkine,
Halleri ne acep, þimdi gör ki ne?
Ne bir gelen, nede kelam var orda.

Senelerdir niceleri göçmüþler,
Hepiside ayrý mekan seçmiþler,
Dünyada ki serlerinden geçmiþler,
Ne bir gören, ne de bilen var orda,

Bir of çektim, kelamýma baþladým,
Mevtalarýn gönüllerin hoþla dým,
Ayrýlýrken selam ile çoþla dým,
Ne bir gülen, ne de þölen var orda.

Ýki taþ mý oldu, dünyada yerin,
Belli olmuþ dünyada ki kaderin,
Mezarýn yufkamý? yoksa ki derin,
Ne bir alan, ne de veren var orda.

Toprak olmuþ, çürümüþ ya bedenler,
Geri gelmez ahrete gidenler,
Cezasýný çeker zulüm edenler,
Ne bir zalim ne de âlim var orda.

Sonsuzluðun kapýsýný açmýþlar,
Hepiside bu dünyadan göçmüþler,
Ya cehennem ya da cennet seçmiþler,
Ne bir diyen nede yiyen var orda.

Her birisi akrabayla yatýyor,
Duygu seli oluk oluk akýyor,
Sað olanlar ibret ile bakýyor,
Ne bir yiyen ne de içen var orda.

Sosyal Medyada Paylaşın: