Ne zaman sevmeye kalksam birini haylaz bir gülüþ daðýtýr sevdalarýn çizdiði çehremi. Arsýzdýr uykudan uyanan maðaramdaki çocuk Korkmayan saflýkla verir tüm ruhunu.
Dalgalarla cilveleþen martýlarý andýrýr sevdiðim Ürkmezliði esintilerimde baþ kaldýrýr, Ve terk eder limanlarý. Sevilmemiþliðin þýmarýk elleriyle yüreðimde birikmiþ ne varsa fýrlatýrým. Kafasýný gözünü yarmak isterim, aslýnda en çokta kalbini. içlerinde bulunamayýþýmýn aðýr baygýnlýðý hakim olur hasletime. Parçalara bölünür yamalý yüreðim.
Ne zaman biri sevmeye kalksa beni Aklýma ýslak ayaklarým geliverir Kaç zamandýr üþümemiþ bekleyiþlerim donuverir birden, kimsesizliðimde. Unutamam býrakýlan haþin boralarý sevdama Firar ederim kimsenin kimseyi beklemedigi sahillere . Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertyalnizlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.