MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ELMALI DERE DE
hatice durmuş

ELMALI DERE DE


Bugün seninle tanýþdým ya
Yarýn yaðmurlar yola çýkar
Nerde ki o derken buldum ya
Büyük aðaçlar yalnýz yaþar

Bugün niyetlendim bulmaya
Yol aldým elmalý dereye
Uzaktan baþladým seyretmeye
Ýnanamadým nasýl yaþar

Bu çorak dereye ad veren
Çok azdýr onu burada gören
Kuþa yuva kurda gölge seren
Yalnýz bir elma aðacývar

Dallarýnýn çoðu kurumuþ
Kýrýlýp yerlere dökülmüþ
Yinede birkaç dal yeþermiþ
Üstelik elmasý bile var

Birkaç adým yukarýsýnda
Kurumuþ badem aðacý var
Dibinde dere yataðýnda
Kýrýk dal dökülen kabuklar var

Vardým yanýna adým adým
Tuttum dalýndan elma yoldum
Halini hatrýný sordum
Ýþte bir dostluk böyle baþlar

Tanýdýðýma seviniyodum
Ekþi elmasýndan yiyordum
Dalýnda boþ bir yuva gördüm
Süzüldü hayretle bakýþlar

Dedi kuru dal yoruyor
Böyle yaþamak zor oluyor
Ayda alemde biri geliyor
Meyva yerken dalý kýrýyor

Boyu yetmeyen taþ vuruyor
Sen gibi hatrýmý sormuyor
Bende ne anýlar yaþýyor
Bir gönül almaktan ne çýkar

Dedim üzülme sen bukadar
Meyva veren dalý taþlarlar
Ýnsanlýk kolay deðil okadar
Sana anlatsam aklýn þaþar

Benim de kýrýk hayallerim
Tutuyor ama boþ ellerim
Görüyor ama yaþ gözlerim
Bilsen kalp ne acýlar çeker

Yeþil dal da senin kuru dal da
Ýnsan baþkalarýndan da çeker
Dedi yeþil dalýmda bülbül var
Ama kuru dalýmý kurt yer

Bülbül yaptýðý yuvasýný
Bana emanet edip gider
Dolusunuda boþunuda
Koruyup saklamasý düþer

Ne sen sor ne ben söyleyim
Kuru dalýn hatrýný boþver
Acýmadan kýrýver gitsin
Sonrada altýna ateþ ver

Hadi sen söyle þimdi bana
Ne oldu da geçen yýl sana
Ne arýyordun buralar da
Selamsýz geçtin gözünde yaþlar

Sorma dostum ogünkü hali
Fark etmemiþim burda seni
Rüyadan uyandýrmýþlar beni
Þuna inanýrdým o kadar

Eðer görüyorsan bir rüya
Hiç bitmesin sonsuza kadar
Deðer beklemeye bir yare
Bir ömür bekletsede kader

Yalnýþ mý yaptým bilmem
Bekledim hep o güne kadar
Boþ yere beklemeye dostum
Gerek görmedi ogün kader

Yarim öyle bir yola çýkmýþ
En yüksek dalda elma bitmiþ
O elmaya ulaþamazmýþ
Biz gibiler ölene kadar

Söyle bana elma aðacý
En yüksekdeki elmaya
Nasýl ulþaþýlacaðýný
Kimse bilmez sen kadar

Nasýl yapmalýyým ben bunu
Yardým edebilirsin bana
Güvenmem senden baþkasýna
Dertlerimi açacak kadar

Bana kalýrsa dostum benim
Büyük derdin bu olsun senin
Ýnandýklarýn doðru senin
Sabretmeli sonuna kadar

O en yüksekdeki elmaya
Ýstiyorsan sahib olmaya
Gerek yok aðaca çýkmaya
Sebep yok taþ atacak kadar

Er yada geç dalýndan kopar
Bil ki her meyva yere düþer
Sanki yersin bal ile seker
Sen beklemesini bil yeter.



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.