SINIRIN ÖTE YAKASI
Hikmeti sebep ne bu hýþým’ýnda?
Ýsyanla, nefretin karýþýmýnda..
Ufuk çizgisinin gün aþýmýnda,
Kaf daðýnýn bile arkasýndayým;
Ben, sýnýrýn öte yakasýndayým.
Bir yaralý gönül tek referansým,
Ne hücumum kafi, ne de defansým..
O kadar çok az ki, kazanma þansým,
Ümitsiz bir aþkýn kavgasýndayým;
Ben, sýnýrýn öte yakasýndayým.
Beklentim yok günde, haftada, ayda;
Bunca çýðlýklarým etti mi fayda?
Kader trenimin gittiði rayda,
Bir yol ayrýmýnýn makas’ýndayým;
Ben, sýnýrýn öte yakasýndayým.
Sana dil dökmekten düþtüm biçare,
Sözün zehir gibi, elin peçare..
Bula, bula beni buldu ne çare,
Bir zalim avcýnýn zoka’sýndayým;
Ben, sýnýrýn öte yakasýndayým.
Sözde mukavemet benim iþimdi,
Bu son kalede son direniþimdi..
Hicrana gömülmüþ ruhumla þimdi,
Bir izbe betonun karkasýndayým;
Ben, sýnýrýn öte yakasýndayým.
YAÞ der ki; ömrümün bu son deminde,
Kaypaklýk daha da arttý zeminde..
Þu fani dünyanýn cehenneminde,
Zebaniyle cennet takas’ýndayým,
Ben, sýnýrýn öte yakasýndayým.
26.09.2010 / Saat: 03.45
Mehmet YAÞ
Þair / Þarký sözü yazarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.