CAYMAK İSTEMİYORUM
Ne dersen de haklýsýn sana bir daha,
Uymak istemiyorum, istemiyorum.
Bir yýldýz gibi, çeyrek kala sabaha,
Kaymak istemiyorum, istemiyorum.
Kahrolsam da ne arar, ne de sorarým,
Ne de yaptýklarýna kafa yorarým,
Ne dersen de deðiþmez bu son kararým,
Caymak istemiyorum, istemiyorum.
Ben bu aþkta her türlü acýyý tattým,
Derdini dert edindim, derdime kattým..
Bütün olup biteni içime attým,
Saymak istemiyorum, istemiyorum.
Aldanma telvelerin açtýðý fala,
Yaralý bir kuþ gibi konma her dala..
Sen bana yüklensen de ben sana hala,
Kýymak istemiyorum, istemiyorum.
YAÞ der ki; bitsin artýk, bitsin bu çile!
Gideceksen durma git!. git güle, güle
Bundan sonra mümkünse sesini bile,
Duymak istemiyorum, istemiyorum!
28.09.2010 Saat: 02.00
Not: Bu þiir 7+5=12 Hece ölçüsünde yazýlmýþtýr
Mehmet YAÞ
Þair / Þarký sözü yazarý
Tlf. Ev: 0 368 261 85 84
Cep : 0 541 303 19 54
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.