Bu þehrin karanlýk sokaklarda sürekli dolanýrým Ben bu yalnýzlýklarýma ne de olsa alýþkýným Kolpalarda gençliðimle boðuþurken Ay vurur gözyaþýma ben aðlamakla kalýrým...
Baþým önde, üzülme desem hep kendime Gün gelir devran döner, dert etme deli gönül Yüreðini daðlama, yollarý gözyaþýnla ýslama Bu yangýn söner birgün, aðlama deli gönül...
Hayatýn yalanlarýyla tuzla buz daðýlýrým Bu fýrtýnalarla içimle bir olur kanarým Gecenin yüzü tanyerine dönerken Güneþ doðar buralara, yüzümden utanýrým...
Hey fýrtýnalý hayat, hey kahpe kader Yüreðimde ateþler, zaman bizi sürükler Yýllýk bir çýnar gibi, topraktan baþkasýný neyler Omuzlarýnda tutundum, aðlama be birader!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun IŞIKDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.