Düþünme bununda üstesinden gelebilirim. Ne sandýn beni,bu darbeyle yýkýlýrmý yüreðim.. Ben ne yýkýmlar gördüm..Bu bana basit bir kördüðüm. Çözemediðim neler var içimde bilsen.. Ne çok paramparçayým.Ne çok yitirdim kendimden. Bir köþede sýzlayýþým,yorganlara sarýlýp aðlayýþým var gözlerimde.. Yüreðimi susturmalarým,baðrýmý eze eze ona karþý koyuþlarým. Bunu yapsamda durduramadýðým duygularým.. Ne sandýn beni.. Saðlammýyým sanki.. Her bir adýmýmda ýzdýrabým vardýr benim.. Ve her gülümseyiþimin haksýz bir nedeni..
Gülmeye nedenimmi var sanki Acýyarak bakma gözlerimin içine..Onlar senin gördüðün kadar yeþil deðiller.. Kana buladýðým günler var gözlerimi..Görsen o zamanlar görebilirsin içimi. Deli yanlarým var.. Esmesede hep içimde bir rüzgar.. Ne sandýn beni yýkýlýrmýyým.. Bana sökmez bu fýrtýnalar Bir aðacýn gölgesinde soluklanmayý bilmez bedenim.. O gölgeler nasýl ferahlýk verir insana bilmez.. Ben yandýkça ateþimle,kimse durup dinlemez.. Bu zamana kadar sanki senmi vardýn yanýmda.Bundan sonrada istemem olma.. Hanimiþbenimensevdiðim.. Dar zamanýmda kimse yoktu yanýmda.. Ondandýr bu umursamazlýðým.. Sen hiç gördünmü rüzgarýn kökünden söküp attýðý aðacý.. Ýçimde bu ve bunun gibi gelgitler yaþadým iþte ben.. Ne kadar inanýlmasý güçse,o kadar inandým. .Sonunda bende bir gün mutlu olurum sandým.. Ýyilik eden iyilik bulurmuþ..Öyle sandým. Sevdim en deðersizini bile..Sevdim ciðeri beþ para etmesede.. Sonunda inandým,mutlu olmak hayal deðil derlerdi,inandým.. Her söze kandým.. Aklýna gelebilecek her saçmalýða. Düþtüðümde kanayan dizlerime aðladým.. Geçecek dediler inandým... Sevdiðimde kavuþamadým.. Kavuþursun dediler inandým.. Artýk gücüm kalmadý dediðimde bile,Ýnanmaya inandým.. Ben kaybettim sen kazandýn.. Halada inanýyorum ara sýra..Yaðmur yaðýnca hava güzel olurmuþ ya.. Bu içimdeki hava ayný..Farketmiyor yaðmur yaðsada.. Hiç görmedim ben mutluluðu..Nerde bulunur bilirmisin.? Yada onu gören olmuþmudur..? Ufacýk mutluluðumda bile sakladým hüznümü içimde.. Sanmaki yýkýlýrým gidince.. Benim isyaným dönmeyiþlere.. Sanmaki dönerim geriye.. Benim beklediðim bir kez olsun dönüpte þaþýrt benide.. Kýzamam kadere böyle olmasýný istediyse.. Ne biliyim iþte hayat böyle. Bilirsin hala inanýrým yeminlere..Ýnsanlarýn en masum hallerine.. Acýlarýna,kederlerini ortak olup,Hiç bir zaman çýkamamak düze.. Kes be yüreðim kes sende.. Nerden çýktý bu lodos niye?Aklýna þimdimi geldi söyle.. Benden mutluluðu alýp kaçýrana isyan etmek kadere.. Ben bakarým bundan sonrasý için önüme.. Artýk kýzaran gözlerimden önümü göremesemde.. Takýlýp düþersem yine..Býrak bu sefer öleyim bende.. Býrak kanasýn dizlerim..Kana bulansýn ellerim.. Acýnýn baþka rengini görmedim.. Ne sanýyorsun beni.. Düþersem aðlarmýyým sence..? Hala çocukmuyum,hala inanýrmýyým yeminlere..? Kes be yüreðim kes artýk sende..
Býrak oynasýn kader benimle...
MUSTAFA HEBÝP Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafahebip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.