Sen yokken
sen yokken tüm emvsimler hüzün kokar
son yaprakta kýrgýn düþtü dalýndan
kýrmýzý kanardý gözyaþlarý bu þehirde
akýl vurgun yer , maviler solardý gecede/sen yokken
ey be hüzzam hep aklýmdasýn
tüm renkler izbe köþelere kaçýyor
renksizleþiyor hayat denilen eksik roman
ulaþamýyorum saçlarýnýn rüzgarýna
ey türkü gözlerine tüm kelamlarý yazdýðým
sen yokken her þey eksik
aynada kaldý yüzümün kýrýklarý
damardan veriliyor yoklugun ruhuma
nasýl bir yokluk ,aklým oyun oynuyor bana
bir vebalý gibi kendi gölgemden korkuyorum
þimdi hüzzamlý sandýk lekesi sevdalarýmý yakýyorum
martýlarýn kanatlarýna bükülürken belim
çýldýrýrým bu gecede sen doðmazsan geceye
tüm sahilleri yýkýpta öyle yakarým kýnalarýmý baþýma
tüm þehirleri sensiz býrakýr öyle firar ederim yokluga
baktýgým her yer senin yüzün
hangi elleri kendime eþ tutsam bilmem
kaybolmaksa gözlerinde seni aramak
ver adresini öyle yol alayým sana/sen yokken
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.