DÖNMEDİN

Gökte melek aðlar oldu âhýma,
El aleme tesir oldum dönmedin;
Sevdan prangalar vurdu ruhuma,
Gözlerine esir oldum dönmedin...

Bir damlada kopartmýþtýn tufaný,
Ben aðlarken eller sürür sefaný,
Omuzuma yük bildim her cefaný,
Sevincine küsûr oldum dönmedin...

Ben sana baðlandým sen benden kaçtýn,
Baðrýmda onulmaz yaralar açtýn,
Gönlüme yâr idin, baþýma taçtýn,
Yollarýna hasýr oldum dönmedin...

Ettiðin yeminler hep kaldý laf’ta,
Olmadýn benimle hiç ayný saf’ta,
Güne gün ekledim, haftaya hafta;
Yýllar geçti, asýr oldum; dönmedin...

Gittin gelecektin ayýn beþinde,
Uykum bile seni görmez düþünde,
Ömür buyu bir hayalin peþinde,
Yürümekten nasýr oldum dönmedin...

Yüreðim serseri beynim avare,
Bilmezler kapýlmýþ vefasýz yâr’e,
Kimi mecnun diyer kimi biçare,
Ya gaip’tim, ya sýr oldum; dönmedin...

Bilmezdim bu kadar yüreðin katý,
Harabe eyledin sen bir hayatý,
Gem tutmaz þahlanan gönlümün atý,
Yaþamaya kusur oldum dönmedin...

Hasret bana, ben hicrâna bulaþtým,
Duman oldum ârþ’a kadar ulaþtým,
Türkü gibi dilden dile dolaþtým,
Þiir idim, nesir oldum; dönmedin...





10KASIM2009




Serpil ÇELEBÝ Hanýmefendi’ye teþekkür ederim...











Sosyal Medyada Paylaşın: