TAHTA MASA

Geride kaldý
Sana adanmýþ gençliðim,
Hayatý toz pembe gördüðüm yýllar.
Dilimde iki hece,
Ýçimde çözümsüz bilmece…
Horoz sesleri ile uykuya daldýðým,
Düþlemek için yakardýðým sýnýrsýz kara gece…

Oysa;
Dereleri gezerek geçmek,
Enginleri bir yudumda içmek,
Daðlarla güreþmek isterdim,
Seni sevdiðim zamanlar…

Çocukluktan bir þey anlamamýþtým,
Tatmadým gençliði senin yüzünden.
Dönmek istesem geri,
Nafile!
Koyduysan bul o günleri…

Hayat doluydu içimde;
Saçardým bitmezdi…
Sevgi yüreðimde ummandý sýnýrsýz,
Sýðdýramazdým kabýna,
Hayaline aktarýrdým týka basa…
Katlanýrdý kahrýma,
Artin’ in meyhanesinde,
Adýný iþlediðim bir kýrýk tahta masa…

Bu güne dek bitmeyen sevgimi,
Bu masada
Boþalttýðým þiþelere doldurdum.

Bilirim...
Gün gelir,
Bu sevgi de biter.
Þiþeler boþalmaz
Sevgimle dolmak için.
Kader kör çýkmazlara iter.
Felek; tükenmiþ yüreðimden kalaný ister.,.
Varsa alan.
Ýþte kalan!
Al, bul, ver, bu sevgi þiþeleri onun olsun…
Varsýn, bu da benim sonum olsun…

Dokunma sakýn ha!
Bana kalsýn.
Masam,
Kadehim,
Nakýþýmda bakýþým
Yaþanamamýþ ilk aþkým ...
Ve
Sarý belam,
Kara sevdam ...







Sosyal Medyada Paylaşın: