Müsveddesi bol oluyor, müstesna aþklarýn
Bulanmadan durulmuyor, baktýðýmýz ufuklar
Gözlerinden öteye, söyle kaç mil var Þiyar
Yýldýzlar aðýr aksak, yol alýrken gecede
Ne kahýrlar gömdük çýðlýklarýmýza
Düðüm düðüm boðulurken cümleler
Musallada yatýyor, gizli özneler
Baðrýmýzda bilmem kaç, üstü açýk mezar var
Makberi; eller deðil, diller kazýyor Þiyar
Bazen bir romanda, bir tek kelime
Bazen bir kelimede, binlerce roman saklý
Sevda denilen meret, bize her dem yasaklý
Akþamlar ömrümüze, perde perde inerken
Bir çað kapanýyor duy! Alnýmýz çizilirken
Zemheri saatlerde, gözlerimizdi akrep
O zehirli iðneler, göðsümüzde saklý hep
Bilsen ki teþbihlerde, ne menem hatalar var
Tut ki görmüyorum ben, sen de iþitme Þiyar
Buðulu aynalarýn, bulutuydu yansýyan
Bir yanýmýz dört duvar, diðer taraf gardiyan
Kula kulluk edene, dar olmuyordu cihan
Ki ne sular akýyor, köprülerin altýndan
Kaç kitapsýzdan vicdan
Kaç Allahsýzdan iman devþirdik
Kaç doðrudan yalan
Depremlerin ardýnda, gizli artçýlarda var
Fay hatlarý bir kere, kýrýlmasýn be Þiyar
Haydi kalk Þiyar
Bir kibritte sen çak
Bize de farz oldu, gemileri yakmak
Rukiye Küçük
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.