BIR INSAN GURBETCI OLURSA:
Bu sene izinde tam iki ay kaldim
Havalar sicakti kavruldum yandim
Banada bir selam verirler sandim
Hic yüzüme bakmadilar ozanim
Selam verdim selamimi almadi
Ters ters bakti hatirimi sormadi
Memlekette hic insanlik kalmadi
Gurbetci diye takmadilar ozanim
Bir ara bir yerde toplanti oldu
Orasi insanla hinca hinc doldu
Bu gariban oradanda kovuldu
Aralarina sokmadilar ozanim
Özlemistim memleketi silayi
Atamadim gurbet denen belayi
Dostlarla icemedim ben cayi
Semaveri yakmadilar ozanim
Para dedi vermeyince küstüler
Selami sabahi hemen kestiler
Yanima cagirdim dönüp gittiler
Daha yanima basmadilar ozanim
Gam cekme gurbeti bu kadar yeter
Dostlarin sitemi ölümden beter
Dünyanin kahri ölünce biter
Hic kapimi calmadilar ozanim...
zekeriya yildiz(gurbeti)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.