Aðýr sýzýlar baþlar Suskunluðumun hücresinde, Ses vermez bana duvarlar An gelir… Zavallý hâllerim Pusunca bir kuytuda Gecelerimin Zühal Yýldýzý O resimdeki gülüþün Alýr götürür karamsar ruhumdan, Buz tutmuþ acýlar erir, Güneþ olurum… An gelir…
Gülistanda ötüþen kuþlarý dinler gibi Huzur bulduðum, Dalýp gittiðim, O resimdeki gülüþün Çýkarýr beni hüzün baðý içimden Gelinciklere eþ olurum, An gelir…
Bakmaktan þehla olsa da gözlerim Hasretin yollarýnda, Gark etse de sevdanýn bir yudum suyunda Bilirim vurdumduymaz bu felek. Kanatýr, tüketir alýr da ömrümü. Aldýrmam, Varsýn yaksýn yüreðimden… O resimdeki gülüþünle Canlanýr bendeki sen Umuda gülüþ olurum, An gelir...
Meryem ASLAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Manisalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.