Ne sanmýþtýn ya! Gittiðim sensizlikten döner miyim? Canýmýn, acýmýn kýraðý... Bir daha! Yokluðunu sayýklayan, Gecelerin sancýsýna ortak olur muyum? Hayýr, sakýn ha! Kararttýðýn yýldýzlarý, Yakma boþuna yollarýna... Bensizliðini ýslatman boþuna...
Kolay mý sanmýþtýn gidiþim, Kolay mý sanmýþtýn, sevgili ey! Duvarlar çatladý yalnýzlýðýma, Kimsesizliðime, Sana sessizliðime! Söyle ses verdin mi?
Ve iþte Garabet hallerimi umursamadýðým anlarda Sensizliðimi yaþarken Karanlýðýn iþkencesini bilir misin? Ya da umutsuzluðun ipinde Ölüp ölüp dirilmeyi! Yani seni kaybederken! Sahi neredeydin?
Firarým hep umutsuzlukla, Bekleyiþ mi olacaktý ki; Bekledim... Bekledim... Bekle, diyen sesin bile yoktu. Þimdi sessizce geldim mi diyorsun? Duyamýyorum baðýrsana! Daðlar inledi, Nehirler taþtý, Yaðmurlarým kesildi, Duyamýyorum sus! Çünkü sevdanýn ayak seslerini, Sen de duymayacaksýn...
Meryem ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Manisalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.