...NEFSİN ZORU
Yüreði atmaz kulun Allah’ým diye diye
Canlar yatar da kalkarlar hepte boþça niye?
Bin bir nefeste bir þükür’ü görmeyiz bile
Bir anda hayatta biter, hiç bilmeyiz ki ne?
Cennet ve cehennem de varýmýdýr ki düþünemeyiz
Can koruz yüceler yücesine, nefsi yenemeyiz
Bir bardak suyun deðeri, tek çölde biçilir
Aç gezen yüreði, ancak yarataným bilir
Sonsuzca akan nasipler, tümden yitirilir
Kalp atýþý tek sana mý, nedir bu kibir ne?
Dost düþman ayýrmaz, bir tepside çýkara sunarýz
Caný cananý taþýmaz, günaha bizler sokarýz
Yandým ki kendi küfrümden, tatlý dil ararým
Kandýk ele yürekçe, aþka seli sararým
Toz duman karýþmýþ, kirli bedenle yanarým!
Derdimin dermaný sen misin, hep þiþmen de ne?
Canýmdan çýkan aþk, koy da yakmayý ben de bileyim
Sevin öz benliðin de, gönlümün pirini göreyim
Duy ey sevgili; ruh özüyle ben sana varým
Tüm bedeni yun, ben öz varlýðýnla anarým
Koma nefis elinde, çöpün bile kararým
Has olan gönül; pis kalbe merhem olmasý ne?
Sana kavuþmak için, derman derdin de ben öleyim
Koy da beni gönül seline, an da olsa seveyim…
(23.09.2010)AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.