YILLAR SONRA YENİDEN

Yýllar sonra yeniden uðradým o þehre
Seninle tanýþtýðým ilk günü hatýrladým
Nasýlda görüvermiþtik
O öðrenci seli arasýnda birbirimizi
Önce gülümsedin sonrada ürkek adýmlarla kaybolmuþtun
Yine bekledim o lisenin önünde
Yine o þarkýyý dinledim
Ýki çaylak lise öðrencisinin
Buluþtuðu aný hayal ettim
Oysa sýðdýrabilmiþtik
Kýsacýk teneffüs aralarýna
Ýltifat dolu sözlerimizi
Sýðdýrabilmiþtik senin doktor olma
Benim mühendis olma hayallerini

Yýllar sonra yeniden uðradým o þehre
Sen yoktun ve her þey deðiþmiþti
Okul çýkýþýnda gittiðimiz dönerci
O bile yoktu, kapanmýþtý, iflas etmiþ
Yanýnda çocuk parký bulunan
Her zaman gittiðimiz çay bahçesine gittim
Çaylarý yudumladýðýmýz
Bir simidi bölüþtüðümüz anlarý düþündüm
Çocuklaþtýðýmýz o parkta yine çocuklaþtým
Yine karþýmda gülüyordun
Ve yine o þarkýyý mýrýldanýyordun

Yýllar sonra yeniden uðradým o þehre
Kaçamakça gezdiðimiz o sokaklarda dolaþtým
Biletimi yine o giþeden aldým
Yine her zaman ki koltuklarý ayýrttým
Yine kalabalýkla beraber çýktým sinemadan
Sonra seni evine býraktýðým gibi
Yine yürüdüm o sokaklardan

Yýllar sonra yeniden uðradým o þehre
Sen gitmiþtin ve her þey bitmiþti
Yýkýlmýþtý o koca þehir
Sanki yerine yeniden bir þehir kurulmuþtu
Gelmiyordu tandýr ekmeðinin kokusu
Tat vermiyordu künefesi
Koþturmuyordu akþamüstü insanlar
Ve sensiz olan o þehir
Boðuyordu artýk insaný.

Sosyal Medyada Paylaşın: