YAĞMUR ve ANNESİ

Kapý aralanýyor mazinin mahzeninde,
Bir yüzüðün gölgesi birden suya vuruyor.
Tenhasý tehlikeli hayaletler þehrinde,
Annesi sýrtýma bir siyah hançer vuruyor.
Mum üfleyen ölünün daralan nefesinde,
Ýçime bir hayatýn dalgalarý vuruyor.
Ben kan ter içinde bir geceye düþüyorum,
Ve sokak lambalarý yanmýyor...üþüyorum.

Tut ki þimdi öksüzüm,onun parmaðý niþan.
Karþýmda yarýnlarým boynu bükük duruyor.
Yine rüzgar esiyor aynalar arasýndan.
Kanadý kýrýk kuþlar öksüz gibi duruyor.
Oyuncak bebekler de anne çaðýrdýðýndan,
Benim sevdiðim kadýn þarkýlarda duruyor.
Ben kan ter içinde bir geceye düþüyorum,
Ve sokak lambalarý yanmýyor....üþüyorum.

Bir kurdelaymýþ demek sevgilerin belgesi,
Altýn niþan makasý ellerimi yoruyor.
Benimki hüzün deðil bu bir hüznün ertesi,
Güllerin kokusunu tabancalar yoruyor.
Rüyamda cehennemden duyduðum çýðlýk sesi,
Bütün günahkarlarý firarlarým yoruyor.
Ben kan ter içinde bir geceye düþüyorum,
Ve sokak lambalarý yanmýyor...üþüyorum.

Kaybettiðim zamaný geri getirmek için,
Ýhtiyar kör bir kadýn saatleri kuruyor.
Oðlu aþk kumarýný artýk bitirmek için,
Ýskambil kaðýdýndan yalnýzlýklar kuruyor.
Kýrýk güz yapraðýný alýp götürmek için,
Ýçimde sýrýlsýklam bir ilkbahar kuruyor.
Ben kan ter içinde bir geceye düþüyorum,
Ve sokak lambalarý yanmýyor...üþüyorum.

Kapý aralanmýyor...kapýlar hep kilitli.
Tut ki þimdi öksüzüm niþansýz gidiyorum.
Sevgi hüzünden deðil,kurdeladan ümitli,
Kaybettiðim zamanda kaybolup gidiyorum.
O sevdiðim kadýn mý þarkýlarýn katili....?
Annesinin suçunu yüklenip gidiyorum.
Ben kan ter içindeyim ,biçare düþüyorum,
Ve sokak lambalarý yanmýyor....üþüyorum.



4 Temmuz 2003

Sosyal Medyada Paylaşın: