Önce seni ne kadar çok sevdiðimi Bir gün bile sensiz geçmeyen günlerimi Yüreðimin deriliklerinde hep seni düþlediðimi Rüyalarýmda her gece seninle ýlgýt ýlgýt terlediðimi
Tutsak bir sevgimiydi neydi o içimizde Düþlerimizin karardýðý olurdu çok kez ikimizinde Biz seninle ne de çok mutluyduk severken Bakmýyormuyduk gizli gizli birbirimize köþe baþlarýný dönerken
Yokluðunda þimdi ayrýlýk þarkýlarý çalýyor Aþýklar yorgun suskun ölgün ölgün kaldýlar Biz hep mutluluk þarkýlarý söylerdik seninle denizde Yaþamak sevmek mutlu olmak varken layýkmýydý bu ayrýlýk ikimize
Sevmek en güzeliyle vardý hep içimizde Biteviye,sonsuza kadar ölünceye dek Aþýklar bildi ozan bildi ben öðrendim çok sevmeyi Oysa sen bir gün bile olsun bilemedinki sevmeyi
BÝLEMEDÝNKÝ..
Yazýlýþ tarihi: 09.09.2010..Saat:03:15..Bahçemde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.