Dermaným; aðzýndan çýkacak sözdür.
Senden baþkasý bil. bana el artýk...
Deryana sal beni; aþkýnda yüzdür.
Sabrýmý zorlama nolur gel artýk.
Ne vakit resmine bakýp konuþtum
Þu dilimle coþtum, sel olup taþtým
Ecele baþ koyup yanýna koþtum
Çaresiz dermaným sensin bil artýk.
Yüreðim çöl yolu; susuz pýnarým.
Hasretin yaktýðý harla yanarým
Bir çift siyah gözü hep sen sanýrým
Kara talih sende bana gül artýk.
Geceler kabusum; gündüz yoksulum.
Mektubum, lakin; geçmez pulsuzum.
Özlemin tak etti cana; gel kuzum
Çektiðim dertleri gelde dil artýk.
Ben gururumu astým, durur duvarda
Piþmanlýk abdesti aldým ard arda
Kan durmaz bilirsin akan damarda
Gözlerimdeki yaþý gelde sil artýk.
Seneler aþikar bakýyor bana
Ömrümü harcadým yýllarca sana
Bir sevgi uðruna canýmdan cana
Yýllarý taþýyan yorgun bel artýk.
A. MORKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.