Hâlimin târifinden, Akýl þaþkýn, dil âciz. Bir remizlik yerinden, Ýfadeler, yetersiz: Dünyalara sýðamam, Sanki içimde dünya. Balýk olsam atlasam, Beni boðacak derya. Aç kalsam, biliyorum, Ölmem, ölmem pekâlâ. Bir yemek diliyorum, Bir tebessüm, ne âlâ. Yangýn yeri her köþe, Ateþ yurdu her bucak. Ve anbean endiþe, Beni yuttu yutacak. Kaygýlar eliyorum, Hepsi de senden yana. Ben bir þey diliyorum, Çok uzak (ben)den yana. Ýster hemen ver, ansýz, Ýstersen de peyderpey. Sevmek ama hesapsýz, Ýþte dilediðim þey. Aðlayým gürül gürül, Lutfeylesin Yaradan, Gönül kalsýn bir gönül, (Ben) çýkayým aradan. O belirsiz acýlar, Azalsýn gündengüne. Ve görünmez sancýlar, Düþtükçe ben üstüne. Almasýn beni kalsýn, Mantýk; daracýk kutu. Deliden akýl alsýn, Akýl; bir karýþ kuytu. Ecel, yakýn bir uzak, Geç olmadan haber ver. Hani herkese yasak, Has odadan ne haber?
Ankara, Eylül 2010 Sosyal Medyada Paylaşın:
sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.