Evleniyormuþsun, canýn saðolsun Sana masumca açan benliðini gönlüm kahrolsun Sen sevgi nedir anlamaz tutsak kinine kan kusturarak parçalayarak ne varsa sana dair yok oldun bugün içimde... Aldýðýmda haberini Anladým hiç tanýyamadýðýmý seni Sevgisine en çok güvendiðim insanýn Aslýnda bir yalandan ibaret olduðunu farkettiðimde çok geçti.. Acýlar bataklýðýnda dibe çökmüþtü Hayallerimin tortusu Ve þerefsizliðini gördüðünde gözlerim Bu hikaye çoktan bitmiþti... Her zaman mutlu sonla bitmezmiþ masallar Masal kahramaným baþkasýna yar olduðunda gördüm...! Daha kaç baþarýsýz intiharlarýma sebep olabilirsin ki Baþkasýný sevdiðinde öldün.. Belki uyuyan güzelini uyandýrmýþsýndýr uykusundan(!) Ben bu masalda kötü kalpli cadý olmayýda sindiririm... Ve sen attýðýnda mutlu sona imzayý Bu oyunu bitiririm... Seni unuttuðumu söyleyip diktiðimde kadehimi þerefine Sen uyuyordun baþka kollarda Düþündüm Uðruna içilecek bir þerefin olmadýðýný Üzüldüm senin adýna...
Emine Nur Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
nursist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.