þimdi sen gittin ya,ateþ sardý herbir yerimi,
ne denizler söndrür ne de yaðmurlar içimde yanan ateþimi,
Kor olur yüreðim alevlenir AÞK’ým daha çok,
Bir tutsam elini o yeter bana...
Gözlerim gözlerine her baktýðýnda,
Þarkýlar söyler aldýrmadan dünyaya,
Buluþsa bedenimiz gerçek dünya da ,
O zaman uçarým can düþer Canýma...:)
Bu kalbin sahibi sensin Ey YAR...!,
Umrumda deðil dökülsün yapraklar gelsin sonbahar,
AÞK’ýmýz hep yeþerecek taa mahþere kadar,
SEN’i hep sevaceðim ezelden bede kadar...
Ne þiirlerim biter ne de anlatmalarým,
Saçýnýn bir tek teline dünya yý yakarým,
AÞK sarhoþu oldum durmadan yazarým,
Býraksalar,sonsuza kadar seni anlatýrým..
Hayal gözlüm.....!
Geç oldu artýk,gitme vaktidir...
Gidiþim SEN’den uzaklara deðil,sadece sanadýr
Karanlýklarýma aydýnlýk ol,tut ellerimi,
Gittiðim yollarda yalnýz kalmamalýyým,
Yanýmda SEN olmalýsýn...
Ne baþka bir el ne de baþka bir nefes..
Yalnýzca SEN...
Ve ruhunu bedenime çaktýðým BEN...
Destan olmuþ bir AÞK deðil bendeki belki,
Ama destanlaþmýþ AÞK’lara örnek olmuþ bir AÞK...
Çiçek kokulum...
Hiç kokunu içime çekmesemde,
Çiçekleri kýskandýracak kokunu alýyorum...
Hiç elini tutmasamda,
Teninin sýcaklýðýný hissediyorum tenimde...
Büyük AÞK bu olsa gerek...
Kelimelerin tükendiði,mürekkebin bittiði,
Sadece bakýþlarla anlatýlan büyük AÞK...
Gördü mü acaba dünya böyle AÞK?
Kusursuz,narin,ve ulaþýlmaz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.