Aþk,birlikteysen güzel aþk...
Aþk,o masum sevginin temeli
Bundan daha görkemli daha gösteriþli ne varki,
Titreyen iki bedende tek yürek
Soðuktan üþüyen ellerimiz
Ama sýmsýcak yürekler
Sýmsýký bir duygu o sevgi, sevgi...
Ama Aþk tek ise bir ýzdýrap...
Aþýk olmadan önce bir düþün,
Evinin seni içine sýðdýramayacak kadar dar olduðunu fark edeceksin...
Sokaða fýrlayacaksýn...
Sokaklar da dar gelecek...
Týpký vücudunun yüreðine dar geldiði gibi...
Ne denizin mavisi açacak içini ne pýrýl pýrýl gökyüzü...
Kendini taþýyamayacak kadar çok büyüyecek bir yandan da kaybolacak kadar küçüleceksin aþkýndan..
Birileri sana bir þeyler anlatacak durmadan... "Önemli olan saðlýk." "Yasamak güzel." "Bos ver her sey unutulur."
Sen hiçbirini duymayacaksýn...
Göz yaþlarýndan etrafý göremez hale geleceksin...
Ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek az sonra kollarýnda ölmek isteyecek kadar çok seveceksin...
Hep ondan bahsetmek isteyeceksin...
"Ölüme çare bulundu" ya da "Yarin kýyamet kopacakmýþ" deseler baþýný kaldýrýp Ne dedin?" diye sormayacaksýn...
Yalnýz kalmak isteyeceksin...
Hem de kalabalýklarýn arasýnda kaybolmak...
Ikisi de yetmeyecek...
Geçmiþi düþüneceksin...
Neredeyse dakika dakika...
Ama kötüleri atlayarak...
Onunla paylaþtýðýn þeyleri düþüneceksin...
Bulunduðu yerlere gitmek isteyeceksin...
Bu sana hiç iyi gelmeyecek...
Ama bile bile yapacaksýn...
Biri sana içindeki acýyý söküp atabileceðini söylesek açacaksýn...
Aslýnda kurtulmak istediðin halde o acýyý yasamak için direneceksin...
Hayatinin geri kalanýný onu düþünerek geçirmek isteyeceksin....
Aksini iddia edenlerden nefret edeceksin...
Herkesi ona benzetip...
Kimseyi ONUN YERÝNE Koyamayacaksýn...
Hiçbir þey oyalamayacak seni...
Ýlaçlara sýðýnacaksýn...
Birkaç saat kafaný bulandýran ama asla onu unutturmayan.
Sadece bir müddet buzlu camin arkasýndan seyrettiren...
Bütün þarký sözlerilar sizin için yazýlmýþ gibi gelecek... Boðazýn düðümlenecek dinleyemeyeceksin...
Uyumak zor uyanmak kolay olacak...
Sabahý iple çekeceksin...
Bazen de "Hiç güneþ doðmasa" diyeceksin...
Ne geceler rahatlatacak seni ne gündüzler...
Ölmeyi isteyip ölemeyeceksin...
Belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önüne çýkana sarýlmak isteyeceksin
Ama Nafile...
Düþüncesi bile tahammül edilmez gelecek...
Rüyalar göreceksin gerçek olmasýný istediðin...
Her sýçrayarak uyandýðýnda onun adini söylediðini fark edeceksin...
Telefonun çalmasýný bekleyeceksin...
Aramayacaðýný bile bile...
Her çaldýðýnda yüreðin aðzýna gelecek...
Aðlamaklý konuþacaksýn arayanlarla...
Yüreðin burkulacak...
Canin yanacak...
Hayata dair hiçbir sey yapmak gelmeyecek içinden...
Onun sesini bir kez daha duymak için yanýp tutuþacaksýn...
Defalarca aradýðý günlerin kýymetini bilmediðin için nefret edeceksin...
Yasadýðýn þehri terk etmek isteyeceksin...
Onunla hiçbir aninin olmadýðý bir yerlere gidip yerleþmek...
Ama bir umut...
Onunla bir gün bir yerde karsýlaþma umudu...
Bu umut seni gitmekten alýkoyacak...
Gel gitler içinde yasayacaksýn...
Buna yasamak denirse... Razý misin bütün bunlara...?
Hazýr mýsýn sonunda ölüp ölüp dirilmeye...?
O halde Aþýk olabilirsin ...ama,
AÞK, BÝRLÝKTEYSEN GÜZEL AÞK...
Öykü gülen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.